دوران باشگاهی علی کریمی در آلمان

در ۳ مه ۲۰۰۵ برابر ۱۳ اردیبهشت ۱۳۸۴، باشگاه فوتبال بایرن مونیخ اعلام کرد که به عنوان اولین بازیکن جدید خود برای فصل ۰۶–۲۰۰۵، کریمی ۲۶ ساله را با قراردادی یک‌ساله (با بندی که امکان تمدید یک‌ساله آن را به طرفین می‌دهد) به عنوان سومین بازیکنی ایرانی این تیم، پس از علی دایی (۹۹–۱۹۹۸) و وحید هاشمیان (۰۵–۲۰۰۴) به خدمت گرفته است.[۲۳] پیش از این انتقال؛ مجله کیکر آلمان در گزارشی عنوان کرده بود، تیم های رئال مادرید، المپیک مارسی و بایرن مونیخ خواهان جذب کریمی هستند.[۲۴] بنابر گزارش کیکر؛ کریمی پس از بازی دوستانه ایران و آلمان در سال ۲۰۰۴، در فهرست خرید بایرن‌ مونیخ قرار گرفت.[۲۵] (کریمی در این مسابقه پس از ینس لمان، بهترین نمره این مجله آلمانی را دریافت کرد).[۲۶]

علی کریمی

او در شرایطی به بایرن مونیخ پیوست که به نوشته سایت اقتصادی بلومبرگ، این باشگاه از لحاظ مالی سیاست صرفه‌جویی را اتخاذ کرده‌بود؛ بنابراین خرید کریمی به دلیل اتمام قراردادش با الاهلی، نیازی به پرداخت هزینه به باشگاه قبلی‌اش نداشت و خریدی مناسب برای این تیم به شمار می رفت.[۲۷] در بدو ورود کریمی به آلمان، رسانه‌های آلمانی در مورد توانایی‌های او ابراز تردید کردند و اولی هوینس مدیر ورزشی این باشگاه را برای خرید وی مورد انتقاد قرار دادند.[۲۷] سردبیر کیکر معتقد بود که او «برف مونیخ را نخواهد دید».[۲۸] این در حالی بود که فیلیکس ماگات سرمربی بایرن مونیخ، در دفاع از توانایی‌های فنی کریمی اعلام کرد: «اگر این بازیکن از ابتدا در اروپا بازی می کرد، بایرن مونیخ توانایی مالی برای خرید او را نداشت».[۲۹]
فصل ۲۰۰۶–۲۰۰۵
کریمی در کنار روی ماکای و میشائیل بالاک؛ بازی بایرن–پرسپولیس برای خداحافظی احمدرضا عابدزاده از فوتبال. ورزشگاه آزادی تهران، ۲۳ دی ۱۳۸۴. کریمی در مراسمی بین دو نیمه این بازی، مورد تجلیل باشگاه پیشین خود قرار گرفت.[۳۰]

کریمی از همان ابتدای فصل در ترکیب تیمش به میدان رفت. نخستین بازی رسمی کریمی برای بایرن، در نیمه دوم بازی برابر اشتوتگارت در مرحله نیمه نهایی جام اتحادیه بود که تیمش ۲–۱ شکست خورد و از رسیدن به فینال باز ماند.[۳۱] در بازی هفته اول بوندس‌لیگا برابر بروسیا مونشن‌گلادباخ، نیمه دوم وارد میدان شد[۲۸] و در پیروزی ۵–۲ هفته دوم برابر بایر لورکوزن، با زدن یک گل و ارسال یک پاس گل، به عنوان دومین بازیکن برتر بایرن، در تیم منتخب هفته بوندس‌لیگا قرار گرفت.[۳۲] [۲۸] [۳۳] با گذشت شش هفته از لیگ، کریمی با ارسال دومین پاس گل خود در بوندس‌لیگا، زمینه ساز پیروزی ۱–۰ بایرن در مقابل اینتراخت فرانکفورت شد و به عنوان بهترین بازیکن بایرن؛ برای دومین بار، در تیم منتخب هفته بوندس‌لیگا قرار گرفت.[۳۴]

کریمی در ادامه فصل هم‌پای دیگر بازیکنان خط میانی تیم یعنی میشائیل بالاک، سباستین دایسلر، مارتین دمیکلیس، باستیان شواینشتایگر، مهمت شول و زی‌روبرتو در ترکیب بایرن قرار گرفت.[۵][۳۵] با گذشت ۱۶ هفته از لیگ، سومین پاس گل خود را در مقابل کایزرسلاوترن ارسال کرد و در بازی پایانی نیم فصل، که به برتری ۲-۱ بایرن در مقابل بروسیا دورتموند انجامید، زننده اولین گل تیمش بود.[۳۶]

او که پس از کسب جایزه بازیکن سال آسیا-۲۰۰۴ به بایرن پیوسته بود،[۲۹]در فهرست اولیه سه نامزد نهایی بازیکن سال آسیا-۲۰۰۵ در کنار پارک جی سونگ از منچستر یونایتد و شونسوکی ناکامورا از سلتیک قرار گرفت،[۳۷] اما با عوض شدن قوانین کنفدراسیون فوتبال آسیا، مبنی بر حضور اجباری در محل اهداء جایزه[۳۸] و بازی در فوتبال قاره آسیا، در لیست نهایی کنفدراسیون فوتبال آسیا نامی از او دیده نشد.[۳۹] کریمی همچنین به عنوان هافبک بایرن مونیخ، در کنار رونالدینیو از بارسلونا و زیدان از رئال مادرید؛ در نظر سنجی سایت فیفا، به عنوان یکی از نامزدهای سلطان دریبل جهان در سال ۲۰۰۵ قرار گرفت.[۴۰]

طبق یکی از بندهای قرارداد کریمی، مدت آن پس از ۲۵ بازی به طور خودکار تمدید می‌شد[۵] که در بازی با هامبورگ در هفته ۲۴ لیگ (که بیست و پنجمین بازی کریمی محسوب می‌شد) این اتفاق افتاد. وی در همین بازی به علت جابه‌جایی استخوان نازک‌نی پای راست مصدوم شد و ادامه فصل را از دست داد.[۴۱][۴۲]

او پیش از آسیب‌دیدگی، ۳ بار نیز در لیگ قهرمانان اروپا به میدان رفت که در اولین بازی خود برابر راپید وین گلزنی کرد. در این مسابقه که با برتری ۴-۰ بایرن به پایان رسید، کریمی با زدن دومین گل تیمش؛ تنها بازیکن ایرانی بایرن‌مونیخ لقب گرفت، که در لیگ قهرمانان اروپا گل زده است.[۴۳]

کریمی پیش از مصدومیت در ۲۰ بازی بوندس‌لیگا، ۲ بازی لیگاپوکال (جام حذفی) و ۳ بازی لیگ قهرمانان اروپا به میدان رفت و به ترتیب در هر کدام نمره‌های میانگین ۳٫۵۷، ۴٫۲۵ و ۳٫۸۳ را از مجله کیکر کسب کرد،[۳۶] (میانگین نمرات کریمی در بوندس‌لیگا و لیگ قهرمانان اروپا در فصل ۰۶–۲۰۰۵، بهترین نمرات در میان سه بازیکن ایرانی این تیم به شمار می‌رود[۴۴] [۴۵]) ضمن این که قهرمانی بوندس‌لیگا و جام حذفی این فصل را به‌دست‌آورد.[۵]
فصل ۲۰۰۷–۲۰۰۶

کریمی که پس از بازگشت از جام جهانی، همچنان از آسیب‌دیدگی فصل پیش خود احساس ناراحتی می‌کرد پیش از شروع فصل دوباره مصدوم شد و بازی‌های آغازین فصل را از دست داد.[۴۶][۴۷] او در فصل ۰۷–۲۰۰۶ نتوانست درخشش فصل پیش خود را تکرار کند و در بیشتر طول فصل نیمکت‌نشین بود.[۳۵] کریمی تا پایان فصل مجموعاً ۱۵ بازی (۱۳ بازی بوندس‌لیگا- ۲ بازی لیگ قهرمانان اروپا) انجام داد[۵] و مجله کیکر نمره میانگین ۴٫۱۳ به او داد.[۴۸]

کریمی در حالی که هفته‌های پایانی قراردادش با بایرن مونیخ را می‌گذراند، پیشنهاداتی از تیم موناکو و باشگاه‌هایی از آلمان و اسپانیا دریافت کرد، اما مدیر برنامه‌های کریمی اعلام کرد او تنها در صورتی که از باشگاهی مطرح‌تر از بایرن پیشنهاد داشته باشد در اروپا می‌ماند، در غیر این صورت تمایل دارد در کشورهای حوزه خلیج فارس بازی کند و مهم‌ترین ملاکش برای عقد قرارداد مسائل مالی است.[۴۹]

کریمی در هفته ۳۲ بوندس‌لیگا با ارسال پاس گل، زمینه ساز تساوی ۱-۱ بایرن در مقابل بروسیا مونشن‌گلادباخ شد.[۴۸] او در هفته ۳۴ بوندس‌لیگا، در پیروزی ۲–۵ مقابل ماینتس در آخرین بازی خود برای بایرن به میدان رفت و آخرین گل خود را نیز در این بازی به ثمر رساند.[۵۰]

کریمی در مجموع دو فصل حضور در بایرن مونیخ، با انجام ۴۲ بازی (۳۳ بازی بوندس‌لیگا، ۵ بازی لیگ قهرمانان اروپا، ۲ بازی جام حذفی و ۲ بازی جام اتحادیه) رکورد‌دار بیشترین تعداد بازی در میان سه بازیکن ایرانی این تیم شد و با زدن ۴ گل و ارسال ۴ پاس گل به کار خود در این تیم پایان داد.[۵۱]

عکس علی کریمی